Człowiek od zawsze dążył do tego, by otaczające go przedmioty ułatwiały mu pracę. Zamieszczone w tej sekcji zdjęcia są tego dowodem.

 

 


 

 

Podstawka na żelazko

Podstawka na żelazko


 

 Podstawka na żelazko 2

Podstawka na żelazko


 


Żelazko na duszę

Budowa: W XVIII wieku jednolity kawałek metalu (żelaza - stąd nazwa) przypominający kształt trójkąta, wyposażony w drewnianą rączkę. Udoskonaleniem żelazka była konstrukcja, gdzie główna część stała się pojemnikiem, do którego można było wsypać kawałki żaru. Rozwiązanie to nie było doskonałe (brudziło prasowane tkaniny) więc wymyślono metalowy wkład - “duszę”, który po nagrzaniu umieszczano w obudowie żelazka. W czasie prasowania nagrzewany był kolejny wkład.

Instrukcja obsługi żelazka z "duszą": Wkład należy nagrzać w palenisku a następnie z należytą ostrożnością włożyć do obudowy żelazka. W czasie prasowania pamiętamy o nagrzewaniu kolejnej “duszy”, którą zastępujemy wystygnięty wkład.

 


 

 maselnica 

Maselnica/masniczka - urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. W Polskich gospodarstwach wiejskich
używane jeszcze w XX wieku.
Pierwsze maśniczki powstawały w 1839roku.


 

 

Moździerz


 

ręcznie wykonana szufla przeznaczona do nabierania zboża

Ręcznie wykonana szufla przeznaczona do nabierania zboża


 

 

MASZYNA DO SZYCIA - zabytkowe urządzenie firmy ŁUCZNIK

Maszyna do szycia Łucznik produkowana od 1948 roku w Radomskich Zakładach Metalowych. 

Budowa: Na drewnianej konstrukcji maszyna wyposażona w płytkę ściegową, chwytacz, transporter, naprężacz, wolne ramię i stopkę. 

Instrukcja obsługi: Korzystanie z maszyny do szycia wymaga praktyki. W czasach PRL-u urządzenie niezbędne w każdym domu. Służyła nie tylko do bieżących napraw, ale także do szycia elementów stroju, które były trudne do nabycia w ówczesnych sklepach odzieżowych. Wszystko zależało od umiejętności krawcowej. Nauka szycia była elementem programu ZPT (zajęcia praktyczno – techniczne), przedmiotu nauczanego na poziomie szkoły podstawowej. 

 


 

Maszyna do pisania marki Senta. Rok produkcji 1928.

 


 

Waga na szale i odważniki.

 


 

  Maglownica czyli drewniane żelazko. Proces prasowania odbywał się poprzez nawinięcie materiału na wałek. Tak przygotowany, wilgotny materiał należało położyc na twardym podłożu i przyciskając "żeberkowanym" elementem przesuwać w prawo i lewo. Inny sposób to podobnie przygotowany materiał "walkowano" po "żeberkowanej" części.


 

Moździerz – służył do rozdrabniania ziaren


 

 

Żelazko na węgle. Góra żelazka była otwierana i do wnętrza wsypywano rozżażone węgle. Po zamknięciu i nagrzaniu można było pracować. Problemem były wypadające dolnymi otworami węgielki, które brudziły lub wypalały prasowane rzeczy.


 

  Żelazko na węgle


 

  Żelazko prawdopodobnie "na duszę". Było młodsze od żelazka na węgle. W nim wyciągało się i rozgrzewało w ogniu żeliwny wkład i po włożeniu i rozgrzaniu rozpoczynał się proces prasowania.


 

  Stołek do ściskania "prasowania" białego sera.


 

Ręczna szatkownica do kapusty.


 

Łopata do wkładania chleba do pieca. Dawniej w gospodarstwie pieczono chleb raz w tygodniu w takiej ilości, aby wystarczyło dla rodziny na tydzień.

 


 

  Kołowrotek. Służył do przędzenia nitek z wełny lyb włókien lnu. Koło obracało się, napędzane nogą prządki.


 

Żelazna gofrownica.

 


 

Zbieraczka do jagód.

 


 

Młynek ręczny.

 


 

Aparat fotograficzny na kliszę.


 

Makutra. Służyła do ucierania masy do ciast lub domowego wyrobu majonezu. Oczywiście potrzebny był wałek do ucierania.

 


 

Maśniczka. Służyła do wyrobu masła.


 

Dzieża – drewniane naczynie klepkowe, służyła do rozczyniania i wyrabiania ciasta chlebowego.


 

Lampka nocna.


 

Kanka – 20-litrowa kanka na mleko. Służyła do odstawiania przez gospodarza mleka na sprzedaż. Proces odbywał się w kilku etapach: udojone mleko było cedzone do naczynia, następnie przelewane do kanki. Kanka był wystawiana w wyznaczonych miejscach na wsi przy drodze. Wystawione rankiem kanki były zbierane przez odpowiedni transport i odstawiane do mleczarni. Najczęściej po południu kanki były z powrotem rozwożne do punktów, skąd gospodarze odbierali je. Oprócz kanek 20 – litrowych były też mniejsze – 10 litrowe.


 

Kamień górny do żaren domowych. Wraz z kamieniem dolnym slużył do mielenia zboża na mąkę.


 

Kamień dolny do żaren domowych. Wraz z kamieniem górnym slużył do mielenia zboża na mąkę.


 

....

 


 

....

 


 

 


 

Wszelkie prawa zastrzeżone © ZESPÓŁ SZKÓŁ CENTRUM KSZTAŁCENIA ROLNICZEGO im. Adolfa Dygasińskiego w Sichowie Dużym

Realizacja: Superszkolna.pl